Kedeng kedeng

Volgens vele lijstjes, reizigers en locals is de treinreis van Kandy naar Ella een van de mooiste ter wereld. Deze trein neemt je mee door de beroemde heuvels met theeplantages en de hoge bergen van het land. Prachtige, heuvelachtige landschappen, theeplantages zo ver je kan kijken, afgewisseld met schattige dorpjes. In de dorpjes stonden vaak kinderen te zwaaien naar de mensen in de trein en bij elk station kwamen er verkopers met etenswaar langs de trein lopen.

De reis duurde ruim zeven uur. Kaartjes voor deze treinreis zijn al ruim van tevoren uitverkocht. Wij hadden de kaartjes dus al in februari besteld. In eerste instantie zouden we de trein nemen van 12.30 uur, maar later hebben we dat veranderd in 8.30 uur. Als we de latere trein zouden nemen, zou een deel van onze reis in het donker zijn en dan valt er niet zoveel te zien.

We hadden gekozen voor eersteklas tickets. Ik had een filmpje op internet gezien waarbij een gedeelte van de eersteklas wagon open ramen had zodat je goed kon fotograferen. Helaas was dat bij onze trein niet het geval. Alle ramen zaten potdicht en ik baalde daar best wel van. Op alle foto’s die we vooraf hadden gezien, zagen we dat mensen ook in de deuropening stonden, maar de deuren bij onze coupe zaten potdicht. Volgens de conducteur mochten ze ook niet open ( apart want in de 2e en 3e klas stonden namelijk wel mensen in de deuropening ). Op een gegeven moment kwam hij heel samenzweerderig bij ons staan. Hij wilde de deur wel voor mij openen, maar alleen voor mij. Uiteraard moest daar wel iets tegenover staan. Twijfel alom. Corruptie in stand houden of niet fotograferen? Ik weet het, het is slecht, maar we besloten toch de conducteur iets toe te stoppen.

In het begin werd er elke keer op mijn schouder getikt en moest ik snel meekomen want dan kwam er iets moois aan. Ik had al snel in de gaten dat wat hij mooi vond ( fabriek, bus enz. ) niet helemaal mijn beleving van mooi was. Gelukkig mocht ik van de conducteur al snel toch de hele reis in de deuropening staan. En nee, dat was niet gevaarlijk. Met een hand hield ik mij vast aan een beugel en met de andere hand maakte ik foto’s. De trein reed tussen de 8 en 30 km/uur. Iedereen die maar probeerde om in de deuropening te staan werd door de conducteur weggejaagd. Ook al zei ik dat het goed was. Hij was onverbiddelijk want zij hadden niet betaald.

Het tempo van de trein lag wat laag vandaag dus met een half uur vertraging kwamen we aan in Ella. Wanneer je in Sri Lanka even wat anders wilt dan fijne stranden, nationale parken of eeuwenoude tempels dan zit je in Ella helemaal goed. Gelegen op zo’n 1000 meter hoogte vind je in dit kleine bergdorpje een aantal prachtige hikes, intens groene theevelden en uitzichten die elke zweetdruppel dubbel en dwars waard zijn. Met de taxi waren we zo bij het hotel waar we prachtig uitzicht vanaf onze kamer hebben op Little Adams Peak.