Op handen en voeten naar boven

11 september 2017 - Sigiriya, Sri Lanka

Zoals elke ochtend begonnen we het ontbijt met fruit. Tot de overvloed aan tropische vruchten die in Sri Lanka groeien behoren bekende soorten als ananas, passievrucht, granaatappel, papaja, avocado, mango, verschillende soorten guave en bananen ( zelfs meer dan 10 variëteiten ). Daarnaast zijn er allerlei exotische vruchten zoals de dieppaarse, naar druiven smakende mangoestans en zoete ramboetans die rood en harig aan de buitenkant zijn en van binnen op lychees lijken. Andere specialiteiten zijn zoete carambola’s, rode op kersen lijkende lovi-lovi en de gigantische groene doerian. Deze merkwaardige vrucht heeft een afgrijselijke geur die aan een verstopt riool doet denken maar smaakt bijzonder lekker ( lijkt op noga ). Nog groter is de yak, die wel 27 kg kan wegen. Het vruchtvlees wordt rauw gegeten of in curries verwerkt. Allemaal even lekker.

Daarna gingen we op weg naar onze tuk tuk chauffeur die ons naar Pidurangala Rock zou brengen. Vanaf Pidurangala heb je namelijk een waanzinnig mooi uitzicht op de Sigiriya Rock en de klim naar boven is eigenlijk ook een stuk avontuurlijker. In de vijfde eeuw werd er bovenop de rots een paleis gebouwen, waar koning Kassapa verbleef. Als je via de vele trappen de weg naar boven hebt afgelegd kun je de overblijfselen van dit paleis bekijken. Halverwege de klim kom je eerst op het leeuwenplateau terecht. Hier was voorheen een leeuwenkop uitgehouwen in de rots. Helaas is dit afgebroken en zijn alleen de poten van de leeuwen nog te onderscheiden. Op en rondom de rots lopen apen los, pas dus goed op je spullen. Helaas is het behoorlijk duur om de rots te mogen beklimmen. Je betaalt namelijk $30 per persoon. Bovendien is het altijd erg druk. Je loopt in een file omhoog en bent zeker niet alleen op de top. Ook kan je vanaf de top de vorm van de rots zelf niet zien en daar draait het eigenlijk toch om. Ik had ook gehoord dat er halverwege de Leeuwenrots wespennesten zijn en niet geschikt is als je hoogtevrees hebt. Het nabij gelegen Pidurangala Rock heeft daarom onze voorkeur.

De rots ligt aan de voet van de Pidurangala Sigiri Rajamaha Viharaya tempel. Al klimmend kom je halverwege na 20 minuten bij de Royal Cave Temple. Hier is niet heel veel te zien, behalve een liggende Boeddha in de rotsen. Het is een flinke klim, maar het grootste gedeelte zijn er traptreden. Onderweg stopten we een paar keer om van het uitzicht te genieten. Het laatste stuk is een stuk lastiger. Rob besloot al snel dat hij hier afhaakte ( i.v.m. de fototas op zijn rug ). Ik was aan het twijfelen en werd op een gegeven moment boos op mijzelf. Ik had mij toch niet in het zweet gelopen om dan hier te stoppen. Er waren diverse Nederlanders waar ik mee kon overleggen. Allemaal verzekerden ze mij dat het een flinke klim was, maar geen moment gevaarlijk. Je moest alleen goed kijken wat de beste route was om boven te komen. Via hele grote rotsblokken en nauwe spleten kwam ik uiteindelijk toch boven en het was het meer dan waard. Aangezien ik handen en voeten nodig had gehad om boven te komen en de spleten te smal waren om de fototas mee naar boven te nemen, kon ik enkel genieten van het sublieme uitzicht en wat iPhone foto’s maken. Het was vrij rustig op de top en ik was veruit de oudste. Van iedereen op de top had ik wel de moeder kunnen zijn. Het was even afzien, maar zo de moeite waard. Ik heb heerlijk van het uitzicht genoten. Tegen iedereen die naar beneden ging, zei ik dat ze Rob de groeten moesten doen en zeggen dat ik er zo weer aankwam. De afdaling ging makkelijker omdat ik delen zittend kon doen en al snel kwam ik Rob weer tegen. Samen zijn we verder naar beneden gegaan.

Met de tuk tuk reden we nog wat in de omgeving en kwamen we o.a. apen en ruïnes tegen. Bij terugkomst bij de bungalow gingen we lekker afkoelen in ons zwembadje. Na de lunch ging ik in het grote zwembad banen zwemmen ( weer 3 km ), maar dit keer in een iets rustiger tempo want de beklimming zat nog in de benen. Momenteel is er een flinke onweersbui. Morgen gaan we met de taxi naar twee oude steden in de buurt.

p.s. De volgorde van de foto’s klopt niet helemaal omdat ze met twee verschillende apparaten zijn gemaakt.

Foto’s

6 Reacties

  1. Jolande:
    11 september 2017
    Weer bijzonder mooie foto's en leuk verslag👍
  2. Peggy:
    11 september 2017
    Dank je wel.
  3. Hans:
    12 september 2017
    Knap van je om alleen naar boven te gaan. Met je conditie zit het wel goed.
  4. Peggy:
    12 september 2017
    Dank u wel.
  5. Rosalie:
    13 september 2017
    Gaaf dat je lekker door bent gegaan, logisch idd, als je al zo ver bent. :-D Ik denk bij die klims (klimmen/dat geklim :-P ) ook altijd "waarom deed ik dit ook alweer?" haha, maar het is altijd de moeite waard! Alleen de spierpijn achteraf is dan een beetje jammer :-P
  6. Peggy:
    14 september 2017
    Het was inderdaad de moeite waard. En gelukkig geen spierpijn achteraf.